Wykonane ze skóry (ale również z ozdobnych tkanin) woreczki o różnej wielkości i sposobie wykonania, służące do przenoszenia drobiazgów i pieniędzy, kosztowności; zawiązane kolorowym sznureczkiem lub rzemieniem noszone były w torbie, w kaletce albo przywiązane do pasa. Inaczej: kiesa, kabza, mieszek. Worek, zarówno skórzany, jak każdy inny, zwano miechem. Było przysłowie: Nie ostoi się woda w miechu. Pieniądze wożono w miechach i noszono w mieszkach skórzanych. Mieszek od pieniędzy zwał się: kalotą, moszną, moszenką, workiem, bursą, bursiczką, wackiem, sakiewką.
Były przysłowia:
Zgadzaj się, gębo, z mieszkiem.
Pan Bóg i mieszek to przyjaciel prawy, a ludzka przyjaźń tylko dla zabawy.
Kto mieszek straci, niech skórą płaci,
Lepszy mieszek za grosz, w którym kopa, niż za kopę, w którym grosz.
Kto służy z łaski, ma mieszek płaski.
Bardzo interesujące produkty, chętnie bym coś kupiła. Interesują mnie sakiewki skórzane. Proszę o kontakt.
OdpowiedzUsuń